Dag 20, 26 juni. Indianenverhalen

26 juni 2017 - Kayenta, Arizona, Verenigde Staten

Vanochtend weer vroeg wakker geworden, het was net 7 uur en dat zonder dat we een wekker gezet hadden. Eerst het nieuws van de wereld, lees NL gecheckt, mail gelezen en facebook bekeken en toen maar onder de douche gesprongen. Bij dit hotel zat continental ontbijt inbegrepen al verwachten we daar niet te veel van ben ik naar de receptie gelopen en daar stond toch nog een redelijk assortiment uitgestald. Hier dus maar gebruik van gemaakt. Hierna ben ik ook maar gelijk de auto wezen tanken en spullen bij de supermarkt gehaald. Toen we terug kwamen bij het hotel en we de auto geparkeerd hadden kwamen Jasper en Merel al naar beneden om de koffers in de auto te laden. Onze koffers ook gehaald en auto ingeladen. Vandaag staat er een korte rit van ongeveer 90 mijl op het programma maar dat betekent niet dat we vroeg in het andere hotel aan zullen komen.
Onze eerste stop is al na 10 mijl als de Navajo twin rocks aan de linkerzijde op doemen. Deze twee rotsen zijn zeker een fotomomentje waard. Hierna instijgen want over 15 mijl zit het eerste state park wat we vandaag aan zullen doen.
Wat ik gisteren in de blog vergeten was te vermelden is dat we er gisteren achter zijn gekomen dat Merel wel heel veel liedjes van het foute uur kent en zijn we dus het spelletje "Raad een lied of niet" gaan spelen. Wij zijn er zeker van dat ze zo mee kan doen bij "wedden dat" want wat weet ze veel liedjes. Hier zijn we vandaag in de korte autorit gewoon mee verder gegaan.
Onze eerste park welke we vandaag bezocht hebben is het Gooseneck state park waarbij we mooi zicht hadden op een paar kronkelingen van de San Juan river. Hierna zijn we naar Monument Valley Navajo Tribal park gegaan. Dit is het park van de Navajo indianen en hier kan je op een onverharde weg rond rijden of een guided jeep tour nemen of met paard een gedeelte van het park bezichtigen. Wij hebben met zijn 4-en gekozen om het te paard te gaan doen. Ja beste lezers u leest het goed wij gaan paardrijden terwijl er 3 van ons nog nooit op een paard gezeten hebben, alleen Merel kan paardrijden.
Nadat we het paardrijden gereserveerd en betaald hadden hebben we eerst geluncht vanuit de kofferbak van de auto op de parkeerplaats, er was geen picknick plaats voor handen. Hierna hebben wij ons met de auto gemeld bij het stalletje waar we het paardrijden gereserveerd hadden. Onze begeleider stond al klaar in zijn auto en we moesten hem volgen naar de stallen waar de paarden op ons stonden te wachten. Om hier te komen moesten we ongeveer 1 mijl offroad rijden wat zelfs stapvoets er nog voor zorgde dat we aardig door elkaar geschud werden. Bij de stallen aangekomen stonden de paarden al klaar, wij er op gaan zitten, kregen een korte uitleg hoe "het stuur en gas/rem bij een paard werkte" en toen zijn we samen met onze gids Justin vertrokken voor een rit van 1,5 uur. Het was ontzettend gaaf en leuk om te doen en we hebben dan ook veel lol gehad. Onze gids stopte om de zoveel tijd even om iets uit te leggen of leuke bijzonderheidjes te vertellen. Jasper, Merel en ik hebben zelfs nog even de paarden mogen laten draven op een hoger stuk vlakke berg. De gehele rit ging niets anders dan omhoog en omlaag met de paarden. Niemand is van zijn paard gevallen en we kwamen alle vier met een glimlach van ons paard af. Hierna terug gereden naar het park om ook nog de onverharde rondrit te doen. Alleen nadat we de eerste 3 miles gedaan hadden en we nog erger door elkaar geschud waren dan bij ons offroad ritje naar de paardenstal hebben we besloten om om te draaien en onze weg te vervolgen naar het hotel. Voor Jasper is er in deze plaats niets glutenvrij te vinden dus zijn we solidair met hem en hebben we besloten om maar salade op onze kamer te eten. Is niet erg om een dag niet zo'n grote maaltijd voor je neus te hebben staan.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Monique:
    27 juni 2017
    Super leuk met zijn allen te paard door monument valley! Dat wordt vast weer opstaan met spierpijn, maar jullie creëeren zo wel onvergetelijke momenten.
  2. Jolanda:
    27 juni 2017
    Monique, het valt erg mee met de spierpijn. Alleen op mijn voet een klein beurs plekje van de stijgbeugel. Het is idd zo wel een reis met heel veel hoogte punten. We gaan de komende dagen nog naar de grand canyon en van het weekend zijn we weer thuis.